Met onze afdeling Customer Support van TomTom International B.V. zijn wij in September 2005 een weekend naar Antwerpen gegaan. Met meer dan 50 personen hebben wij op vrijdagavond in een luxe hotel overnacht, heerlijk gegeten en een geweldige avond gehad.
De volgende dag werden wij in hartje Antwerpen afgezet voor ons bedrijfsuitje. De slaap nog uit onze ogen wrijfend stonden wij om ons heen te kijken en wachtten wij op wat komen ging. Er gebeurde niks.
Na een kwartier wachten begonnen enkelen zich zorgen te maken over de betrouwbaarheid van onze Belgische organisatoren. Een enkeling hield het niet langer en gaf zich over aan een heerlijke wafel met slagroom die men vlak bij op straat verkocht. Niet veel later reed er een afstandbestuurbaar wagentje in op de groep onduldige Nederlanders, maar toch duurde het even voordat men er aandacht aan schonk en zag dat er brieven aan dit wagentje bevestigd waren. De brieven bleken electronische sleutels van een stationlocker te zijn, de wachtende groep werd in kleine groepjes verdeeld en ieder ging zijn weg. Naast een metale koffer, troffen wij in de locker foto’s van onszelf die slechts minuten geleden van ons waren genomen. Iedereen keek om zich heen en verdacht elke onschuldig voorbijslenterende Antwerpenaar. De Game was begonnen…..
Letterlijk met een koffer aan opdrachten en een koffer vol gereedschap, meetapparatuur, mobile communicatieapparatuur en electronica werden wij Antwerpen ingestuurd. In een flink tempo hebben wij geprobeerd zoveel mogelijk opdrachten uit te voeren en werden wij constant door sms-berichtjes bestookt. Of wij kregen criptische aanwijzigingen, of wij werden met onze eigen fouten geconfronteerd. Een ding stond vast, zij die dit verstuurden, waaren altijd dichtbij en konden ons letterlijk horen.
De dag vloog voorbij, wij hebben alle hoeken en gaten van het centrum van Antwerpen gezien, vroegen ons constant af of mensen er nu wel of niet bij betrokken waren en hebben genoten.
Aan het eind van het bedrijfsuitje werden wij naar een Belgisch bruin café geleid. De hele groep trof elkaar weer, bij een lekker Belgisch biertje werd bijgepraat en de resultaten werden vergeleken. In deze bierkelder ontmoetten wij ook eindelijk onze mysterieuze tegenspelers. Het waren er veel meer dan gedacht en ook zij hadden genoten….
Tevreden keek de buschauffeur in zijn achteruitkijkspiegel op de terugweg. Iedereen sliep. Nu kon hij naar zijn favoriete radiostation luisteren.